Όλα πλέον μας συνηγορούν πως το ήδη μίζερο ποδόσφαιρο της Κύπρου γίνετε ακόμα πιο ΜΙΖΕΡΟ. Ξέρετε τα οικονομικά συμφέροντα στις εποχές μας έχουν γίνει τεράστια και ο αθλητισμός είναι από τους πιο μοντέρνους τρόπους πλέον ως προς το όφελος του κάθε μιζαδόρου. Κανείς δεν τους ενοχλεί, κανείς δεν ασχολείται πόσοι βγαίνουν κερδισμένοι απ΄ την μπίζινα που λέγετε ποδόσφαιρο. Οι ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ που ήτανε εμπόδιο με την παρουσία τους είναι τα ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ σύνολα και έπρεπε να
Βλέπουμε κατά καιρούς να εμφανίζονται διάφορες τακτικές περί ταυτοποίησης των οπαδών σε αθλητικούς χώρους. Κάποιοι “εγκέφαλοι” σκαρφίζονται μεθόδους καταστολής και όχι πρόληψης περί της βίας στα γήπεδα και μόνο από το γεγονός αυτό φανερώνουν τις προθέσεις τους. Προσπαθούν να εκφοβίσουν τους οπαδούς με “ταυτοποίηση” μαϊμού και μοναδικός τους σκοπός είναι να μας κρατήσουν εκτός γηπέδων. Είναι αυτοί οι “υπεύθυνοι” φορείς που έχουν αδειάσει τα γήπεδα έχοντας αλλότρια συμφέροντα πίσω από το μικρό τους μυαλουδάκι.
Παρατηρούμε εδώ και καιρό ένα κλίμα αποπροσανατολισμού του κόσμου απο τα πραγματικά προβλήματα του κυπριακού ποδοσφαίρου και εμμονής ότι για όλα φταίνε οι οργανωμένοι ή ανοργάνωτοι οπαδοί. Είναι πάγια τακτική που δεν χρησιμοποιείται μόνο στην μπάλα αλλά στην κοινωνία γενικότερα. Η βια είναι φαινόμενο που υπάρχει απο τα προιστορικά χρόνια μέχρι σήμερα και δεν πρόκειται ποτέ να εξαλειφθεί. Υπάρχει σε πολλές μορφές όπως η κρατική, η κυβερνητική, η πολιτική, η ψυχολογική, η σωματική, η
Τα τραγελαφικά που όλοι παρακολουθήσαμε την περασμένη Κυριακή, ήταν άλλη μια καλοστημένη παράσταση στο θέατρο του παραλόγου. Είδαμε με τα μάτια μας, με ζωντανά τεκμήρια, το τι συνέβηκε αλλά και πάλι κάποιοι εθελοτυφλούν. Εξιλαστήρια θύματα για άλλη μια φορά οι οπαδοί! Δυστυχώς δεν εθελοτυφλούν μόνο αυτοί που αποτελούν το ποδοσφαιρικό σύστημα, αλλά και μερίδα απ’ αυτούς που πληρώνουν το τίμημα των βρωμιών που κάνουν οι συστημικοί. Κάποιοι οπαδοί άθελα τους τάσσονται υπέρ των βρωμιών
Είμαι πιστός σε αυτό το σωματείο, για την Ιστορία που κουβαλά περισσότερο από έναν αιώνα τώρα. Μέσα σε αυτό το έμβλημα, βλέπω την βουβή Αμμόχωστο να με καρτερά και από πίσω το κλάμα της μαυροφορεμένης γιαγιάς μου. Η ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ αντικατοπτρίζει το κρυφό εγώ μου σε αυτή την άθλια κοινωνία που με περιβάλλει. Γι’ αυτά και άλλα πολλά, επέλεξα να ακολουθήσω την ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ σαν οπαδός! Σε αυτό το σημείο, τονίζω το σαν οπαδός και όχι
Γενική Συνέλευση Μάιος 2013, για πολλούς ίσως μια ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα. Έχουμε να λέμε λοιπόν για 13 εκατομμύρια χρέος και το πέρας ακόμα μιας αποτυχημένης χρονιάς από όλες τις απόψεις. Μια ομάδα που δεν θυμίζει καθόλου Ανόρθωσις, έναν σύλλογο που δεν φέρνει τίποτα πλέον από την πλούσια κληρονομιά του και παράγοντες που δεν μπορούν ούτε τον εαυτό τους πλέον να πείσουν. Όλοι αναρωτιούνται λοιπόν το πώς φτάσαμε μέχρι εδώ, το πώς πάψαμε να
Μιλάω εκ μέρους μιας αισχρής μειοψηφίας που τρώει τα λύματα της οργανωμένης κοινωνίας. Μιας κοινωνίας η οποία λειτουργεί βάση ενός καλοστημένου σχέδιου, βασισμένο σε ένα μεγάλο παραμύθι που η απάτη μοιάζει να ‘ναι τρόπος ζωής για κάποιους. Τα ΜΜΕ ποτίζουν καθημερινά την κοινή γνώμη με ψέμα γιατί μέσα στην όλη σαπίλα, κάποιοι πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη. Πρέπει κάπως να καλύψουν τα εγκλήματα τους που βγαίνουν στην επιφάνεια. Γι’ αυτό πάντα κάποιος πρέπει να