Όλα πλέον μας συνηγορούν πως το ήδη μίζερο ποδόσφαιρο της Κύπρου γίνετε ακόμα πιο ΜΙΖΕΡΟ. Ξέρετε τα οικονομικά συμφέροντα στις εποχές μας έχουν γίνει τεράστια και ο αθλητισμός είναι από τους πιο μοντέρνους τρόπους πλέον ως προς το όφελος του κάθε μιζαδόρου. Κανείς δεν τους ενοχλεί, κανείς δεν ασχολείται πόσοι βγαίνουν κερδισμένοι απ΄ την μπίζινα που λέγετε ποδόσφαιρο. Οι ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ που ήτανε εμπόδιο με την παρουσία τους είναι τα ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ σύνολα και έπρεπε να
Βλέπουμε κατά καιρούς να εμφανίζονται διάφορες τακτικές περί ταυτοποίησης των οπαδών σε αθλητικούς χώρους. Κάποιοι “εγκέφαλοι” σκαρφίζονται μεθόδους καταστολής και όχι πρόληψης περί της βίας στα γήπεδα και μόνο από το γεγονός αυτό φανερώνουν τις προθέσεις τους. Προσπαθούν να εκφοβίσουν τους οπαδούς με “ταυτοποίηση” μαϊμού και μοναδικός τους σκοπός είναι να μας κρατήσουν εκτός γηπέδων. Είναι αυτοί οι “υπεύθυνοι” φορείς που έχουν αδειάσει τα γήπεδα έχοντας αλλότρια συμφέροντα πίσω από το μικρό τους μυαλουδάκι.
Αναρωτιούνται πολλοί τι εννοούν αυτοί οι «ρομαντικοί» με τα πανό και τα λεγόμενα τους για αυτό το θέμα. Γιατί κινητοποιούνται τόσο δραστήρια γύρω από το συγκεκριμένο θέμα αυτοί οι «αλήτες», οι «τραμπούκοι», οι «χούλιγκαν»; Και αυτοί θα σου απαντούσαν πολύ απλά ότι η ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ βγάζει μέσα από το ιστορικό της, τον αγώνα της αλλά και της μεγάλης ΙΔΕΑΣ της στοιχεία αγάπης, ρομαντισμού, πάθους, έκφρασης, αξιοπρέπειας και άλλα τόσα, και γι’αυτό δεν χωράει καμιά επιχείρηση
Παρατηρούμε εδώ και καιρό ένα κλίμα αποπροσανατολισμού του κόσμου απο τα πραγματικά προβλήματα του κυπριακού ποδοσφαίρου και εμμονής ότι για όλα φταίνε οι οργανωμένοι ή ανοργάνωτοι οπαδοί. Είναι πάγια τακτική που δεν χρησιμοποιείται μόνο στην μπάλα αλλά στην κοινωνία γενικότερα. Η βια είναι φαινόμενο που υπάρχει απο τα προιστορικά χρόνια μέχρι σήμερα και δεν πρόκειται ποτέ να εξαλειφθεί. Υπάρχει σε πολλές μορφές όπως η κρατική, η κυβερνητική, η πολιτική, η ψυχολογική, η σωματική, η
Τα τραγελαφικά που όλοι παρακολουθήσαμε την περασμένη Κυριακή, ήταν άλλη μια καλοστημένη παράσταση στο θέατρο του παραλόγου. Είδαμε με τα μάτια μας, με ζωντανά τεκμήρια, το τι συνέβηκε αλλά και πάλι κάποιοι εθελοτυφλούν. Εξιλαστήρια θύματα για άλλη μια φορά οι οπαδοί! Δυστυχώς δεν εθελοτυφλούν μόνο αυτοί που αποτελούν το ποδοσφαιρικό σύστημα, αλλά και μερίδα απ’ αυτούς που πληρώνουν το τίμημα των βρωμιών που κάνουν οι συστημικοί. Κάποιοι οπαδοί άθελα τους τάσσονται υπέρ των βρωμιών
΄Εχει περάσει αρκετός καιρός από τη σύσταση της αδελφοποίησης μας με την ΟΦΚ Βελιγραδίου. Μια αδελφοποίηση που δημιουργήθηκε λόγω των πολλών κοινών που έχουν τα δύο αυτά ιστορικά σωματεία. Μετά από λίγο καιρό και την επαφή μας με τα αλάνια της Δυναμό που είχαν ήδη αδελφοποίηση με την ΟΦΚ, επισημοποιήθηκε η τριαδική αδελφοποίηση Ανόρθωσις Αμμοχώστου - ΟΦΚ Βελιγραδίου - Δυναμό Μόσχας. Η πιο πετυχημένη χρονιά της Δυναμό Μόσχας των τελευταίων χρόνων, δε βρήκε δίπλα
Τι κι αν μας έχουν απομακρύνει από τα γήπεδα; Τι κι αν δε χορεύουμε κάθε Κυριακή τρελαμένοι στα τσιμέντα; Τι κι αν δε γίνεται γιορτή, χαμός σε κάθε γκολ; Εμείς δε μασάμε, εμείς δε ξενερώνουμε, εμείς δε σταματάμε. Εμείς γουστάρουμε, εμείς παλεύουμε, εμείς κερδίζουμε. Οξύμωρο αλλά ισχύει. Κάθε Κυριακή, μακριά από την τρέλα μας αυξανόμαστε και πολλαπλασιαζόμαστε. Πιο πολλοί, πιο δυνατοί, πιο τρελαμένοι. Γιατί εμείς στηρίζουμε, γιατί εμείς αγαπούμε, γιατί εμείς λατρεύουμε. Κάναμε
Γενική Συνέλευση Μάιος 2013, για πολλούς ίσως μια ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα. Έχουμε να λέμε λοιπόν για 13 εκατομμύρια χρέος και το πέρας ακόμα μιας αποτυχημένης χρονιάς από όλες τις απόψεις. Μια ομάδα που δεν θυμίζει καθόλου Ανόρθωσις, έναν σύλλογο που δεν φέρνει τίποτα πλέον από την πλούσια κληρονομιά του και παράγοντες που δεν μπορούν ούτε τον εαυτό τους πλέον να πείσουν. Όλοι αναρωτιούνται λοιπόν το πώς φτάσαμε μέχρι εδώ, το πώς πάψαμε να